Είναι Δευτέρα και το τηλέφωνο του Dogs' Voice χτυπάει σαν δαιμονισμένο όπως κάθε μέρα. Μια από τα συνηθισμένα: υιοθεσίες, καταγγελίες κακοποίησης, πολίτες που βρίσκουν ζώα και δεν ξέρουν τι να κάνουν, τραυματισμένα, άρρωστα και φυσικά "άνθρωποι" που θέλουν να εγκαταλείψουν το σκύλο τους γιατί δεν τους βγήκε αυτό που νόμιζαν.

Πολλές φορές έχουμε μπει στον πειρασμό να το απενεργοποιήσουμε. Αλλά να, κάθε φορά το σκεφτόμαστε ξανά γιατί τελικά βοηθάει περισσότερο από όσο μας τρελαίνει με αυτά που ακούμε.

Όμως πριν από λίγο χωρίς να το δείξω έχασα την ψυχραιμία μου.

Τηλέφωνο πριν από μια ώρα:

- Γειά σας, ο σκύλος μου μας δαγκώνει τα χέρια και θέλω να μου πείτε τι να κάνω.

DV: Να καλέσετε θετικό εκπαιδευτή για να σας βοηθήσει με διόρθωση συμπεριφοράς.

- Κάπου να το παραδώσω δεν υπάρχει; Σε κάποια φιλοζωική;

DV: Γιατί να τον δώσετε; Η συμπεριφορά του μπορεί να βελτιωθεί και να τον κρατήσετε χωρίς κάποιο θέμα.

- Ε να  ζούμε σε διαμέρισμα και δεν μπορούμε άλλο.

DV: Προσπαθήσατε να τον δώσετε σε υιοθεσία; Στους δικούς σας γνωστούς; Να σας βοηθήσουμε και εμείς να πάει κάπου καλά αρκεί να τον κρατήσετε μέχρι να δοθεί.

- Που να τον δώσω αφού δαγκώνει;

DV: Πώς έφτασε να δαγκώνει ο σκύλος; Που τον βρήκατε;

- Μας τον έφερε μια κοπέλα από το Βόλο όταν ήταν μωρό και τώρα είναι 2 χρονών. Εκει που κάθεται ήρεμα και τον χαιδεύεις ξαφνικά σε δαγκώνει. 

DV: Προφανώς αν τον έχετε από μικρό και δαγκώνει κάτι θα έχετε κάνει λάθος που μόνο ένας εκπαιδευτής είναι αρμόδιος να σας πει ποιο είναι.

- Θέλω να τον δώσω πες μου που να πάρω

DV: Να πάρετε τον Δήμο σας να τον παραδώσετε. Έχει τσιπάκι; 

- Όχι δεν του έχω βάλει

DV: Γιατί τον πήρατε τότε τον σκύλο αφού δεν είστε σε θέση να κάνετε τα ελάχιστα για να ζει μαζί σας όπως πρέπει;

- ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΘΕΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΥΛΑΚΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Δεν κάνετε όλοι για σκύλο παιδιά. Και δεν είναι κακό. Κακό είναι όταν το καταλαβαίνετε να φέρεστε χειρότερα και από το τελευταίο αναίσθητο τέρας που βασανίζει ένα πλάσμα δύο χρόνια και τώρα που το παιχνιδάκι δεν του βγήκε όπως υπολόγιζε κατηγορεί τον σκύλο ότι βγήκε ελαττωματικός. 

Δεν κάνουν όλοι για σκύλο. Και δεν πειράζει.

Πειράζει να μην έχουμε στοιχειώδη παιδεία στα σχολεία μας για να καταλαβαίνουν τα παιδιά από μικρή ηλικία τι σημαίνει φροντίζω ένα ζώο που ζει μαζί μου, να έχουμε κρατικό μηχανισμό για να τρώει πρόστιμα ο κάθε ανεύθυνος που θα παρατήσει το ζώο του σε ένα βουνό αν δεν βρει που θα το παρατήσει, πειράζει που το να παραδώσεις ζώο στο Δήμο είναι μόνο ανέκδοτο, πειράζει που λίγοι εθελοντές κάνουν δουλειά κράτους και τους βρίζουμε και από πάνω, πειράζει που έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε ένα ζώο σπίτι μας δύο χρόνια και να μην έχουμε καταφέρει να νιώσουμε τίποτα.