Η ομάδα Ζω.Ε.Σ ξεκίνησε με πολλή αγάπη από την Κατερίνα Παπαποστόλου πριν από 11 χρόνια. Η δράση της ομάδας αφορά σε Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων. 

Η εκπρόσωπος της ομάδας παραχώρησε στο Dogs' Voice την παρακάτω συνέντευξη.

1. Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε να δημιουργήσατε την ομάδα Ζω.Ε.Σ και πώς πήρατε την απόφαση;

Από τριών χρονών συμβιώνω μέσα στο σπίτι με σκύλο ο οποίος τύχαινε και ήταν πάντα πρώην αδέσποτος. Στα 17 μου χρόνια, όταν πέρασα στο Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη, βρήκα τον σύντροφο της ζωής μου πεταμένο 3 ημερών μέσα σε μια σακούλα με αποφάγια στα σκουπίδια ο οποίος και έζησε κοντά μου 18 ολόκληρα χρόνια και άρχισα να συναισθάνομαι ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά στον κόσμο. Στα Χανιά που διορίστηκα ως Δασκάλα το 2004 μετά από 3 μήνες δηλητηρίασαν τον σκύλο που είχα υιοθετήσει εκεί, ενώ στο χωριό που δίδασκα κακοποιήθηκαν από μαθητές Δημοτικού πολύ βάναυσα δύο ζώα. Και τότε πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με την εκπόνηση μέσα στην τάξη μου αρχικά περιβαλλοντικών προγραμμάτων σχετικών με τη ζωοφιλία. Ακολούθησαν πάρα πολλά προγράμματα και πολλή δουλειά με τους μαθητές κάθε σχολείου της τάξης μου και πήρα την τελική απόφαση πως στην Ελλάδα πρέπει να γίνει κάτι πιο οργανωμένο για να μιλήσουμε σε όλα τα παιδιά για την υπεύθυνη υιοθεσία αλλά και γενικότερα για την αγάπη που προσφέρουν τα ζώα και για το σεβασμό στον πλανήτη. Με λίγα λόγια οι Ζω.Ε.Σ και το εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης», είναι μια ασταμάτητη προσπάθεια 11 συνεχόμενων ετών ενεργούς δικής μου δράσης στα σχολεία με συγκέντρωση και έλεγχο υλικού όλα αυτά τα χρόνια, αποτέλεσμα παρακολούθησης πάρα πολλών περιβαλλοντικών σεμιναρίων, μεταπτυχιακού πάνω στη διοίκηση μιας τέτοιας μονάδας αλλά και του πτυχίου μου ως εκπαιδεύτριας σκύλων από την Kynagon Dog Trainers Academy και τον κ. Μουμιάδη Δημοσθένη, ο οποίος είναι και ο βασικός μας συνεργάτης στο επιστημονικό κομμάτι σε σχέση με το σκύλο. Με λίγα λόγια 11 χρόνια μετά ένιωσα πως έχει ολοκληρωθεί η συγκέντρωση όλου του υλικού, το οποίο και σαφώς εξακολουθεί να ανανεώνεται, βρέθηκαν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θέλησαν να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να φέρουμε καλύτερες μέρες τόσο για τους ανθρώπους όσο και για ζώα.

2. Πόσο δύσκολο είναι να μιλήσει κανείς σε παιδιά δημοτικού για θέματα φιλοζωίας και τι είναι αυτό που σας έχει κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση στην ανταπόκριση που δείχνουν;

Το να μιλήσει κανείς σε μαθητές Δημοτικού για θέματα ζωοφιλίας φαντάζει ίσως δύσκολο, αν δεν είσαι ίσως εκπαιδευτικός με εμπειρία, ώστε να μπορείς να χειριστείς τα ίδια τα παιδιά, κρατώντας για κάποια ώρα προσηλωμένα σε αυτό που λες, αλλά και προσπαθώντας να τους μεταδίδεις ευχάριστα αυτό που θέλεις να τους πεις. Τα παιδιά η αλήθεια είναι έχουν σχεδόν όλα μια μεγάλη αγάπη για τα ζώα και είτε έχουν σκύλο ή γάτα στο σπίτι είτε επιθυμούν πολύ να πάρουν. Αυτό που από την αρχή με εντυπωσίαζε είναι το ότι όλα τα παιδιά θέλουν να αγαπήσουν τα ζώα, αλλά δεν ξέρουν τον τρόπο! Δεν ξέρουν για παράδειγμα πως ο σκύλος εκπαιδεύεται με αγάπη, υπομονή, χάδι, φαγητό και παιχνίδι, δεν τους έχει δείξει κάποιος πως μπορούν να συμβιώνουν αρμονικότερα μαζί του. Κάτι πολύ σημαντικό επίσης είναι ότι σχεδόν κανένα παιδί δε γνωρίζει τι πρέπει να κάνει σε μια πιθανή επίθεση σκύλου.

3. Τι ακριβώς περιλαμβάνει το πρόγραμμα σας;

Το πρόγραμμα μας είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με απόλυτα παιδαγωγικούς στόχους και σκοπούς. Χωρίς να θέλω να μειώσω το έργο κανενός ζωοφιλικού σωματείου στη χώρα που ίσως κάνει ενημερώσεις στα σχολεία και τους συγχαίρω τόσο πολύ γι’ αυτό, η ομάδα μου αποτελείται τόσο από ανθρώπους πολλών ειδικοτήτων που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα ενός συνεχούς αγώνα 11 ετών. Συναδέλφους εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτές σκύλων, απόλυτα ισορροπημένους ακτιβιστές, ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, διατροφολόγους, εικαστικούς, θεατρολόγους και δασκάλες χορού. Είναι ένα πρόγραμμα διαπολιτισμικό για να απευθύνεται στις σημερινές πλέον μαθητικές κοινωνίες όπου υπάρχουν παιδιά με διαφορετικές κουλτούρες, είναι διαθεματικό και πολυθεματικό, καθώς περνά και αγγίζει όλα τα σχολικά μαθήματα και διαδραστικό μιας που ο μαθητής «δρα» ο ίδιος μέσα σε όλο αυτό μέσω του οπτικοακουστικού υλικού. Περιλαμβάνει ιδιαίτερα στις μικρές τάξεις πολύ θεατρικό παιχνίδι, χειροτεχνικές κατασκευές, ζωγραφική και φυσικά την φυσική επαφή με το σκύλο. Αυτή τη στιγμή στο πρόγραμμα μας υπάρχουν δύο σκύλοι, ο Άξελ και η Διώνη, οι οποίοι έχουν εκπαιδευτεί και έχουν δει μέχρι τώρα περίπου 1500 παιδιά ο καθένας, ενώ αυτή τη στιγμή εκπαιδεύεται και ένας ακόμη σκύλος, ο μικρότερος της οικογένειας μου, ο Πόθος, ο οποίος αυτή τη στιγμή παίρνει μέρος στο φετινό μου περιβαλλοντικό πρόγραμμα στο σχολείο: «Γίνε ένας μικρός εκπαιδευτής σκύλων στο σχολείο», όπου για πρώτη φορά μας συνοδεύει στα μαθήματα μέσα στην τάξη. Θα πρέπει να πω πως το πρόγραμμα μας κάθε φορά αλλάζει ανάλογα με το τι ζητάει το κάθε σχολείο να μιλήσουμε στα παιδιά, ανάλογα με τα εκπαιδευτικά προγράμματα που εκπονεί ο κάθε συνάδελφος αλλά και το αν θέλουν να κάνουμε μια γενικότερη ζωοφιλική ενημέρωση στα παιδιά. Μαθαίνουμε στα παιδιά πώς να πλησιάζουν έναν σκύλο, τι να κάνουν σε περίπτωση επίθεσης κάποιου σκύλου εναντίον τους και το βασικότερο όλων πώς να υιοθετούν υπεύθυνα και να συμβιώνουν αρμονικά μαζί του, ώστε να μείνουν ως το τέλος της σύντομης ζωής του σκύλου για πάντα φίλοι. Στηρίζουμε θα ήθελα να πω τέλος, τόσο τη σχολή σκύλων οδηγών τυφλών Λάρα, τόσο τον κ. Τσιγκούρα Βασίλη, έναν άνθρωπο που δωρίζει αμαξίδια σε ανάπηρα σκυλάκια, αλλά και όποιον άλλον θεωρούμε πως με το έργο του και τη δράση του συνεισφέρει στον πανελλήνιο ζωοφιλικό αγώνα.

4. Τι θα πρέπει κάθε γονιός να μάθει στο παιδί του πριν αυτό έρθει σε επαφή με έναν σκύλο που δεν γνωρίζει;

Αυτό που θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να μάθει είναι ότι οι σκύλοι δε μεταδίδουν ασθένειες εκτός αν το παιδί παρουσιάζει κάποια μορφή αλλεργίας, αν και οι τελευταίες έρευνες έχουν δείξει πως και εκεί είναι ευεργετική η επίδραση ενός σκύλου. Έπειτα θα πρέπει να μάθει στο παιδί πως ποτέ δεν πλησιάζουμε έναν σκύλο αδέσποτο, όχι γιατί είναι βρώμικος αλλά γιατί μπορεί και να μας δαγκώσει, μιας που ένα παιδί δεν γνωρίζει ούτε τη γλώσσα σώματος ενός σκύλου αλλά και το σημαντικότερο τα βιώματα που δυστυχώς μπορεί να έχει περάσει ένας αδέσποτος σκύλος. Αυτό σαφώς ισχύει και για σκύλο δεσποζόμενο ενός φίλου του π.χ που μπορεί να είναι μέσα στην αυλή ή στο σπίτι και να κάνει φύλαξη του χώρου του. Απλά εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά γιατί ο σκύλος είναι κοινωνικοποιημένος περισσότερο και οπότε η «γνωριμία» θα γίνει πιο ομαλά. Γενικότερα στις μικρές ηλικίες οι κανόνες για τη σωστή επαφή παιδιού με σκύλο, θα πρέπει να είναι αρκετά «αυστηροί» για να αποφύγουμε το παραμικρό δάγκωμα αλλά κυρίως πρέπει να κάνουμε πρόληψη. Δεν υπάρχουν άλλωστε κακοί σκύλοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που δε γνωρίζουν πώς να τους χειριστούν σωστά.

5. Πώς σας αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί και πόσο πιστεύετε με την εμπειρία σας σαν εκπαιδευτικός ότι μπορεί να συμβάλει το σχολείο στη διαμόρφωση μιας νέας φιλοζωικής παιδείας;

Επειδή θα ήθελα να είμαι απόλυτα ειλικρινής, η ανταπόκριση των συναδέλφων εκπαιδευτικών του Δήμου στον οποίο εδρεύει η ομάδα υπήρξε ελάχιστη έως μηδαμινή. Σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα που μέχρι τώρα είναι πολύ συγκινητική η ανταπόκριση όχι όμως και πάλι τόσο των εκπαιδευτικών όσο των γονιών της κάθε τάξης ή των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων. Σαφώς βέβαια υπήρξαν και αρκετά ζωόφιλοι Διευθυντές σχολείων και συνάδελφοι που συναισθάνθηκαν τον αγώνα μας και θέλησαν με τη σειρά τους να μεταδώσουν αισθήματα ζωοφιλίας μέσω της ομάδας μας στους μαθητές τους. Για να μιλάμε μόνο με αλήθειες, όλο αυτό είναι λίγο πρωτόγνωρο για τα ελληνικά σχολικά δεδομένα και θέλει σαφώς το χρόνο του και πάλι για να πάρει τη θέση που του αξίζει και αυτό το λέω από τα πολλά τηλεφωνήματα όπου εκπλήσσονται πως πηγαίνουμε στα σχολεία εντελώς αφιλοκερδώς, ζητώντας μόνο αν είναι εφικτό σε μακρινές περιοχές τα μεταφορικά μας, μιας που και εμείς σ’ αυτή τη φάση δεν στηριζόμαστε οικονομικά από κανέναν ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα. Παρά το γεγονός ότι πολύ συχνά μπορεί να άκουσα ή να ακούσω από ορισμένους διευθυντές σχολείων ή συναδέλφους εκπαιδευτικούς πως μια τέτοια ενημέρωση «τρώει» χρόνο από το αναλυτικό πρόγραμμα των μαθημάτων, δε θα πάψω ποτέ να ελπίζω πως θα γίνει αντιληπτή η σημασία επισκέψεων στα σχολεία και να διευκολυνθεί, από μια ομάδα ανθρώπων που εθελοντικά παρέχουμε πρόσβαση σε χιλιάδες μαθητές στη γνώση. Ως εκπαιδευτικός και κηδεμόνας τριών πάρα πολύ κακοποιημένων σκύλων, ως ακτιβίστρια χρόνια που έχουν δει τόσα πολλά τα μάτια μου, και ως εκπαιδεύτρια σκύλων με τα τόσα περιστατικά που πλέον με άλλα μάτια αντιμετωπίζω, μπορώ πλέον και με απόλυτη βεβαιότητα να πω πως υπάρχει ένα τεράστιο κενό στην ελληνική παιδεία, όσον αφορά την προώθηση της ζωοφιλικής και περιβαλλοντικής κουλτούρας στα παιδιά στα σχολεία. Αν λάβουμε δε υπόψιν την ανεπαρκή ως μηδενική ζωοφιλική κουλτούρα των περισσοτέρων Ελλήνων, το σχολείο θεωρώ ότι αναμφισβήτητα μπορεί να διαδραματίσει τον κυρίαρχο ρόλο στο χτίσιμο μιας ζωόφιλης συνείδησης και κουλτούρας σε όλους τους μελλοντικούς πολίτες μιας χώρας. Σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 18 του Ν.4039/2012 το μάθημα της ζωοφιλίας προβλέπεται να εισαχθεί στα σχολεία, όμως δεν έχει γίνει τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση και δεν υπάρχει και κανένα ζωοφιλικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που να «τρέχει» σε μόνιμη βάση τα τελευταία χρόνια στα σχολεία.

6. Ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον και πώς μπορεί κάποιος να σας βοηθήσει ή να συμμετέχει στις δράσεις σας;

Αυτή τη στιγμή και μετά από 11 χρόνια προσπάθειας, υπομονής, επιμονής και πολύ αργών και σταδιακών βημάτων υπάρχει η βασική ομάδα του Δήμου Αλεξάνδρειας που αποτελείται από τη Ζωή Μποζαγλυκίδου, οδοντίατρο και πρόεδρο του ζωοφιλικού σωματείου Κουφαλίων το οποίο και υπό την αιγίδα του μας «φιλοξενεί», την Πάτυ Παράσχου, δασκάλα χορού που έχει αναλάβει το θεατρικό παιχνίδι και την Νικολέτα Ιωάννου, συνάδελφο εκπαιδευτικό που θα αποφοιτήσει του χρόνου και ως εκπαιδεύτρια σκύλων. Ενώ υπάρχουν περίπου 3 με 4 άτομα που όποτε χρειαστούμε βοήθεια είναι στο πλάι μας. Και φυσικά αναπόσπαστα και βασικά μέλη της ομάδας μας ο Άξελ και η Διώνη. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια υποομάδα στη Ρόδο που έχει αναλάβει ένα 18χρονο κορίτσι η Λιόλιου Σοφία, που χρόνια τώρα μένω έκπληκτη με το ήθος και τη ζωοφιλική της παιδεία, σε συνεργασία με το ζωοφιλικό σωματείο «Αδέσποτη Παρέα» του νησιού, ενώ μέχρι τέλη του χρόνου θα είναι έτοιμες και οι υπομάδες της Αθήνας, που θα αναλάβει ένας «συμμαθητής» μου από την Kynagon Dog Trainers Academy, ο Δημήτρης Γραμματικάκης με τη βοήθεια τόσο εθελοντών από τη σχολή σκύλων οδηγών τυφλών Λάρα, όσο και της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης, αλλά και στην Άρτα ο Γκαρτζόνικας Δημήτρης με την Αφροδίτη Γκανιάτσα και το ζωοφιλικό σωματείο της πόλης, επίσης απόφοιτοι της ίδιας Ακαδημίας. Οι στόχοι μου για το μέλλον θα παραμένουν ίδιοι, όπως ξεκίνησα πριν 11 χρόνια. Να καταφέρω να συνεπάρω με την πνοή μου και άλλους να συνδράμουν εθελοντικά σ’ αυτό, με απώτερο στόχο να μην αφήσουμε κανένα σχολείο ούτε και στο πιο τελευταίο άκρο της Ελλάδας που να μην έχουμε μιλήσει για την άδολη αγάπη που προσφέρουν τα ζώα και το πόσο πολύτιμοι σύντροφοι ζωής είναι.

Εμείς χρειαζόμαστε πάντα άτομα για βοήθεια σε όλες τις υποομάδες. Χρειαζόμαστε σίγουρα χορηγούς, μιας που και τα οικονομικά κάθε σχολείου δεν είναι πάντα αρκετά, ώστε να μπορούν να μας καλύψουν τόσο τα μεταφορικά ή τη διαμονή μας και αυτό να στέκεται ανασταλτικός παράγοντας στο να μας καλέσουν στην περιοχή τους. Θα πρέπει να πω επίσης, μιας που πολλοί προσφέρονται να μας βοηθήσουν οικονομικά, πως δεν λαμβάνουμε σε καμιά περίπτωση χρηματική βοήθεια οι ίδιοι, ενώ όποιος θελήσει να μας βοηθήσει με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν πολλοί τρόποι. Π.χ θα μπορούσε να τυπώσει για εμάς μέρος του υλικού μας, να αναλάβει να μας κάνει την ιστοσελίδα μας, να καλύψει ο ίδιος τα μεταφορικά μας και πολλά άλλα, χωρίς να δώσει χρήματα σε εμάς τους ίδιους.
Αυτό που πρέπει να τονίσω κλείνοντας, ευχαριστώντας σας πάρα πολύ για το βήμα που μου δώσατε να «επικοινωνήσω» το όραμα μου είναι πως τα μέλη που θα ηγηθούν στις υποομάδες θα πρέπει να είναι αποκλειστικά απόφοιτοι της Kynagon Dog Trainers Academy, όχι γιατί η Ακαδημία έχει μια αποκλειστικότητα σ’ αυτό και ούτε σίγουρα για λόγους διαφήμισης. Πρώτον γιατί, χωρίς την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθεια του κ. Μουμιάδη Δημοσθένη, ιδρυτή αυτής της Ακαδημίας και συνεργάτη μου, σήμερα δε θα ζούσαν οι δύο σκύλοι της ομάδας μας, όπου πάνω στη δύναμη ψυχής και προσπάθειας τους να επιζήσουν μετά από τα τραγικά που έζησαν στο δρόμο έγινε πραγματικότητα το όραμα μου και γεννήθηκαν οι Ζω.Ε.Σ και έπειτα γιατί μετά από 11 χρόνια ασταμάτητου αγώνα και πορείας μέσα σε εκπαιδευτικά περιβαλλοντικά προγράμματα ζωοφιλίας, θεωρώ με βεβαιότητα πως ένας Δάσκαλος και ένας Απόφοιτος Εκπαιδευτής Σκύλων αυτής της Ακαδημίας συνδυάζει αυτό που χρόνια τώρα ψάχνω και επιθυμώ. Την απόλυτη παιδαγωγική και επιστημονική κατάρτιση τόσο στο κομμάτι το εκπαιδευτικό των μαθητών όσο και των σκύλων, παράλληλα με αληθινά και ισορροπημένα αισθήματα ζωοφιλίας, αλλά και τη δυνατότητα εύστοχου χειρισμού σε οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση μπορεί να βρεθεί η ομάδα σε μια μελλοντική ζωοφιλική ενημέρωση. Για οποιαδήποτε πληροφορία θα μπορούσε να επικοινωνήσει κανείς μαζί μας είτε στη σελίδα μας στο facebook Ζω.Ε.Σ είτε στο προσωπικό μου τηλέφωνο 6972852898.