Το Λιζακι μας το γλυκό σώθηκε από τις καταστροφικές πλημμύρες του Βόλου το περασμένο καλοκαίρι. Δεν πιστέυαμε ποτέ πως ο σκύλος που μπαίναμε να καθαρίσουμε το δωμάτιο του στο καταφύγιο και μας κοιτούσε με μισό μάτι, θα κοιμόταν αγκαλία στον καναπέ με τον άνθρωπο που την φιλοξενεί τωρα. Μεγάλα τα βήματα που έχει κάνει και πραγματικά συγκινητικό το πόσο τελικά αγαπά την ανθρώπινη παρέα. Ζει και συμβιώνει αρμονικά με άλλο σκυλάκι, ίσα ίσα της κάνει και καλό. Πολύ καλό όμως θα της κάνει να βρει επιτέλους ένα σταθερό περιβάλλον, τον άνθρωπο της με τον οποίο θα νιώσει περισσότερη ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Της αξίζει αυτή η ευκαιρία!