Λίστα αντικειμένων
Όσκαρ, ο Ονειροπόλος
Ημερομηνία Γέννησης: 14/10/22
Moυ δόθηκε το ωραίο όνομα Όσκαρ, ίσως και λίγο αδιάφορο, μα, τι να που με απασχολεί. Είμαι ένα όμορφο, πιτσιλωτό πόντερ που σωθηκα από μια δύσκολη ζωή έξω από έναν καταυλισμό Ρομά κοντά στην Αμφισσα. Πολλά δεν ξέρουν να μας πουν οι άνθρωποι που με έσωσαν, ήταν κτηνίατρος η μια κυρία, εξαιρετική.
Η ιστορία μου μπορεί να είναι σύντομη, αλλά είναι γεμάτη ελπίδα. Τώρα ζω σε ένα καταφύγιο όπου έχω τροφή, νερό και την παρέα άλλων σκύλων σαν εμένα. Δεν είναι ζωή όμως αυτή πίσω από κάγκελα—ας είναι απλά μια στάση στη ζωή μου.
Ξέρω ότι σώθηκα για έναν λόγο, για να έχω μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω—όχι να περνώ τις ημέρες μου σε ένα καταφύγιο, αλλά να βρω ένα σπιτικό όπου θα με αγαπούν, θα είμαι ορατός, αγαπημένος και πολύτιμος. Σε ένα καταφύγιο είμαστε αόρατοι, μόνο σαν νούμερα μετράμε, σας λέω, δεν είναι ζωή. Οι φωτό μου δεν είναι και οι καλύτερες, που να βγάλουμε εδώ μέσα ή καλύτερα εκεί έξω ωραίες φωτό; Στο γκρίζο του γκρίζου;
Έχω και φίλους εδώ—καλοί άνθρωποι, εθελοντές, που νοιάζονται για μένα και μου θυμίζουν κάθε μέρα ότι αυτό δεν είναι το τέλος του ταξιδιού μου. Κάπου εκεί έξω, πιστεύω ότι υπάρχει ένα σπίτι, μια αυλίτσα που με περιμένει, ένα μέρος όπου μπορώ επιτέλους να ανήκω. Μήπως το έχετε εσείς; Μήπως σε σας δεν βρέχει; Μήπως δεν θα κρυώνω;
Είμαι αξιαγάπητος, χρυσός και αγαπώ τα χάδια και την ανθρώπινη παρουσία. Λευκός είμαι με λίγο καφέ στο προσωπάκι και μια λεπτή λευκή γραμμή, αδύνατος όπως όλα τα πόιντερ και πανέξυπνος. Δείτε με, πάρτε με, έξοδα δεν έχω, είναι όλα καλυμμένα, ξένοι άνθρωποι έχουν καλύψει τα πάντα! Δείτε με!
Ημερομηνία Γέννησης: 14/10/22
Moυ δόθηκε το ωραίο όνομα Όσκαρ, ίσως και λίγο αδιάφορο, μα, τι να που με απασχολεί. Είμαι ένα όμορφο, πιτσιλωτό πόντερ που σωθηκα από μια δύσκολη ζωή έξω από έναν καταυλισμό Ρομά κοντά στην Αμφισσα. Πολλά δεν ξέρουν να μας πουν οι άνθρωποι που με έσωσαν, ήταν κτηνίατρος η μια κυρία, εξαιρετική.
Η ιστορία μου μπορεί να είναι σύντομη, αλλά είναι γεμάτη ελπίδα. Τώρα ζω σε ένα καταφύγιο όπου έχω τροφή, νερό και την παρέα άλλων σκύλων σαν εμένα. Δεν είναι ζωή όμως αυτή πίσω από κάγκελα—ας είναι απλά μια στάση στη ζωή μου.
Ξέρω ότι σώθηκα για έναν λόγο, για να έχω μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσω—όχι να περνώ τις ημέρες μου σε ένα καταφύγιο, αλλά να βρω ένα σπιτικό όπου θα με αγαπούν, θα είμαι ορατός, αγαπημένος και πολύτιμος. Σε ένα καταφύγιο είμαστε αόρατοι, μόνο σαν νούμερα μετράμε, σας λέω, δεν είναι ζωή. Οι φωτό μου δεν είναι και οι καλύτερες, που να βγάλουμε εδώ μέσα ή καλύτερα εκεί έξω ωραίες φωτό; Στο γκρίζο του γκρίζου;
Έχω και φίλους εδώ—καλοί άνθρωποι, εθελοντές, που νοιάζονται για μένα και μου θυμίζουν κάθε μέρα ότι αυτό δεν είναι το τέλος του ταξιδιού μου. Κάπου εκεί έξω, πιστεύω ότι υπάρχει ένα σπίτι, μια αυλίτσα που με περιμένει, ένα μέρος όπου μπορώ επιτέλους να ανήκω. Μήπως το έχετε εσείς; Μήπως σε σας δεν βρέχει; Μήπως δεν θα κρυώνω;
Είμαι αξιαγάπητος, χρυσός και αγαπώ τα χάδια και την ανθρώπινη παρουσία. Λευκός είμαι με λίγο καφέ στο προσωπάκι και μια λεπτή λευκή γραμμή, αδύνατος όπως όλα τα πόιντερ και πανέξυπνος. Δείτε με, πάρτε με, έξοδα δεν έχω, είναι όλα καλυμμένα, ξένοι άνθρωποι έχουν καλύψει τα πάντα! Δείτε με!